پایداری سطح موردنظر در گودبرداری بر اساس برقراری تعادل نیروهای مقاوم و محرکی که در سطح لغزش ایجاد می‌شود، محاسبه می‌گردد.
قرارگیری طولانی مدت گود در معرض دمای محیطی زیر صفر موجب می‌شود که خاک دانه‌ای اشباع و لایه‌های اشباع شده دچار یخ زدگی شوند؛ در نتیجه، فشار وارد بر روکش‌های موقت و دائمی دیوارهای خاک دوزی شده افزایش یابد.
در عملیات گودبرداری، عموماً سیستم نیلینگ نیازمند تجهیزات، امکانات و مصالح کمتری نسبت به روش انکراژ است. این ویژگی باعث می‌شود که این سیستم به‌عنوان یک روش باصرفه اقتصادی بالا شناخته شود.
همچنین، در مواجهه با موانع تأسیساتی می‌تواند محدودیت‌ها و چالش‌هایی ایجاد شود که نیاز به راه‌حل‌های خاص دارد.
این روش برای خاک‌های ریزدانه سخت و چسبنده و خاک‌های درشت دانه با مقداری چسبندگی مناسب است و برای خاک‌های آلی، خاک‌های ریزدانه بسیار سست و درشت دانه‌ها با دانه‌بندی نامناسب و فاقد چسبندگی مناسب نیست.
سنگ‌های هوازده ممکن است مصالح مناسبی با دیوارهای نیلینگ باشند، به شرط اینکه سطوح ضعیف در راستاهای نامناسب مثلا صفحات ضعیفی که تا درون گود ادامه دارند، وجود نداشته یا بسیار کم باشند.
تمامی حقوق محفوظ برای سامان پی (بهینه سازی سئو سایت با افتخار توسط دکتر سئو)
در مرحله آخر و پس از پر شدن گمانه‌ها به وسیله دوغاب سیمان، با استفاده از یک لایه مش (تشکیل شده از میلگرد‌های طولی و عرضی)، بتن‌پاشی یا شاتکریت بر روی سطح دیواره گود انجام می‌شود.
در نهایت پس از این مرحله عملیات کشش المان تسلیح (اعمال نیروی پس تنیدگی) صورت می پذیرد.
خاک بتواند بدون نیاز به سازه نگهبان، به مدت یک تا دو روز، با دیوارهای قائم یا نزدیک به قائم، به ارتفاع حدود یک تا دو متر پایدار باقی بماند.
روش نیلینگ ??? ??? یا میخ‌کوبی طبق مراحل زیر انجام می‌شود که عبارتند از:
مرحله پنجم: اجرای روکش موقت و لیفت ها بعدی تا تراز نهایی
تزریق دوغاب درون گمانه‌ها باعث افزایش عملکرد و بهبود مشخصات مکانیکی خاک می‌شود
روش انکراژ دارای قدرت بیشتری در زمینه مهار نیروهای رانشی و ریزشی زمین برخوردار است